Interpretacja Dyrektora KIS: rejs jachtem, bilety lotnicze i hotel jako koszty firmy

Tak, istnieje oficjalna interpretacja indywidualna Dyrektora KIS potwierdzająca możliwość zaliczenia wydatków na rejs jachtem, a także związane bilety lotnicze i noclegi w hotelu na Teneryfie do kosztów uzyskania przychodu firmy. Chodzi o interpretację z dnia 10 lipca 2025 r. (sygnatura 0113-KDIPT2-1.4011.408.2025.3.DJD), z której wynika, że informatyk prowadzący jednoosobową działalność może ująć takie wydatki w kosztach działalności. Innymi słowy – zgodnie z tą interpretacją podatkową – nawet rejs jachtem po Atlantyku, loty na Teneryfę i pobyt w tamtejszym hotelu mogą zostać uznane za koszty firmowe, o ile spełniają określone warunki związane z uzyskaniem przychodu.

Kontekst interpretacji – szkoleniowy rejs zamiast wakacji

Interpretacja została wydana na wniosek przedsiębiorcy z branży IT (informatyka), który planował poszerzyć profil swojej działalności o usługi żeglarskie. W prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (tworzenie oprogramowania, doradztwo IT) dodał on dodatkowy kod PKD 50.30.Z – transport wodny śródlądowy pasażerski, zamierzając w przyszłości wykonywać odpłatnie funkcję skippera (kapitana jachtu). Dotychczas nie świadczył takich usług, jednak deklarował chęć dywersyfikacji źródeł przychodu. Więcej o kwalifikacjach i patentach żeglarskich można przeczytać na stronie Polskiego Związku Żeglarskiego.

Kluczowym krokiem do rozszerzenia działalności okazało się zdobycie patentu żeglarza jachtowego (sternika morskiego), niezbędnego do legalnego prowadzenia rejsów. Uzyskanie tego patentu wymaga odbycia wymaganej liczby morskich rejsów szkoleniowych oraz zdania egzaminu państwowego. Przedsiębiorca odbył już cztery takie rejsy szkoleniowe w latach 2024–2025 (m.in. tygodniowe i dwutygodniowe rejsy po wodach Oceanu Atlantyckiego w okolicach Teneryfy oraz Morza Śródziemnego w Grecji) i uzyskał stosowną dokumentację potwierdzającą przebieg każdego z nich.

Dotarcie na miejsce rozpoczęcia rejsu wiązało się z przelotem samolotem (np. na Teneryfę) oraz zakwaterowaniem w hotelu przed startem rejsu. Poniósł też koszty zakupu niezbędnej specjalistycznej odzieży żeglarskiej i akcesoriów (odzież sztormowa, obuwie wodoodporne, bielizna termiczna, torby żeglarskie itp.) – tego typu wydatki w kontekście kosztów firmowych opisuje Poradnik Przedsiębiorcy.

Pytanie do organu skarbowego i stanowisko Dyrektora KIS

W takich okolicznościach przedsiębiorca zwrócił się do organu skarbowego z pytaniem, czy wydatki poniesione na rejsy szkoleniowe, bilety lotnicze, noclegi hotelowe oraz sprzęt i odzież żeglarską mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w ramach jego działalności gospodarczej. Argumentował, że wydatki te mają związek z planowanym nowym źródłem przychodów – są inwestycją w zdobycie kwalifikacji koniecznych do rozpoczęcia oferowania nowych usług.

Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem podatnika i potwierdził, że opisane wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności. W interpretacji indywidualnej wprost stwierdzono: „Wskazane wydatki związane z zakupem rejsów szkoleniowych, biletów lotniczych, lokalnego transportu, noclegów oraz specjalistycznej odzieży i akcesoriów związane z uzyskaniem przez Pana patentu jachtowego sternika morskiego (…) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.” Oficjalny wykaz interpretacji można sprawdzić na stronie Ministerstwa Finansów.

Innymi słowy, fiskus uznał za prawidłowe stanowisko, że wydatki szkoleniowe i okołoszkoleniowe (w tym podróż i pobyt na Teneryfie) zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów z nowej działalności, więc spełniają definicję kosztu uzyskania przychodu. Jak wskazuje Infor – interpretacje podatkowe, ważne jest wykazanie realnego związku wydatków z planowanym przychodem.

Podsumowanie

Informacja o możliwości rozliczenia kosztów rejsu jachtem, biletów lotniczych i hotelu na Teneryfie w firmie opiera się na prawdziwej interpretacji podatkowej. Stanowisko Dyrektora KIS z lipca 2025 r. jednoznacznie potwierdza taką możliwość, przy zachowaniu odpowiedniego kontekstu biznesowego. Treść posta w mediach społecznościowych została więc oparta na faktach – tj. na rzeczywiście wydanej interpretacji indywidualnej – a nie była jedynie anegdotą czy poradą bez podstaw prawnych.