Każda osoba fizyczna, która zamierza założyć działalność gospodarczą w Polsce, zobligowana jest do wypełnienia i złożenia druku CEIDG-1. Na jego mocy zostaje dokonany wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. W części 18 niniejszego druku należy złożyć informację o sposobie opłacania podatku dochodowego. Każdy przedsiębiorca podczas zakładania działalności może dokonać własny wybór formy opodatkowania. Warto wiedzieć, czym każda z nich się charakteryzuje oraz która forma opodatkowania będzie najbardziej rentowna dla danego profilu działalności i uzyskiwanych przychodów tudzież dochodów.

Jakie są formy opodatkowania jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce?

Zgodnie z obowiązującym prawem, na przedsiębiorcy ciąży obowiązek wyboru formy opodatkowania. Przy podejmowaniu decyzji musi posiadać świadomość o tym czym będzie zajmowała się firma oraz jakie będą jej prawdopodobne przychody i koszty. Przyszły właściciel działalności do wyboru posiada cztery formy opodatkowania działalności gospodarczej:

• Skala podatkowa
• Podatek liniowy
• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
• Karta podatkowa

Formy opodatkowania działalności gospodarczej - skala podatkowa

Polscy przedsiębiorcy najczęściej stosują skalę podatkową przy dokonywaniu rozliczeń z urzędem skarbowym. Zamiennie bywa określana jako zasady ogólne. Przedmiotem opodatkowania jest dochód, czyli przychody pomniejszone o wygenerowane koszty. Wysokość podatku jest zależna od wysokości dotychczas osiągniętych dochodów. Wybór formy opodatkowania wiąże się z możliwością skorzystania z ulg podatkowych.

Skala podatkowa wymusza na przedsiębiorcy obowiązek prowadzenia książki przychodów i rozchodów. Dokonuje w niej zapisów odnoszących się do uzyskiwanych przychodów i powstałych rozchodów. Dodatkowo na koniec każdego roku podatkowego, przypadającego na dzień 31 grudnia, musi wykonać spis z natury, w którym przedstawia się nabyte towary i materiały.

Kto powinien skorzystać ze skali podatkowej?

Wybór formy opodatkowania jako skala podatkowa jest przeznaczona przede wszystkim dla osób, które:

• osiągają roczny dochód poniżej 85 528 zł,
• ponoszą wysokie koszty prowadzonej działalności,
• mają prawo skorzystania z ulg podatkowych,
• planują skorzystać z kredytu podatkowego,
• rozliczają się wspólnie z małżonkiem.

Zgłoszenie formy opodatkowania skalą podatkową

Pierwsza możliwość wyboru formy opodatkowania jako skali podatkowej przypada na czas rejestracji działalności gospodarczej, co dokonywane jest na druku CEIDG-1.

Przedsiębiorcy, którzy chcą zmienić dotychczasową formę opodatkowania na skalę podatkową również mogą tego dokonać. W tym przypadku decydujący jest moment dokonania zmiany. Zmianę formy opodatkowania z podatku liniowego i ryczałtu należy dokonać do 20 dnia następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca osiągnął przychód w nowym roku podatkowym. Z kolei u osób, które podatek opłacany w formie karty należy tego dokonać do 20 stycznia. Służy do tego wniosek o zmianę wpisu w CEIDG lub pisemne oświadczenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Pozostawienie dotychczasowej formy opodatkowania w postaci skali podatkowej nie wymaga dokonywania powyższych czynności. Wówczas traktowane jest to jako kontynuacja dotychczasowej formy opodatkowania.

Zaliczki i zeznania roczne w skali podatkowej

Ustawa przewiduje możliwość dokonywania wpłat na poczet zaliczek na podatek dochodowy na dwa sposoby: miesięczny lub kwartalny. Kwartalne opłacanie zaliczek przeznaczone jest wyłącznie dla małych podatników (sprzedaż w ciągu roku obrotowego nie przekroczyła 2 mln euro) i osób, które rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej.

Obliczoną wartość zaliczki należy wpłacić na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Termin wpłaty przypada do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskano dochód. Kiedy 20 dzień przypada na dzień ustawowo wolny od pracy (sobota, niedziela, święto), termin przesuwa się na kolejny dzień roboczy. Dokonywanie wpłat na zaliczki podatkowej nie wymaga składania jakichkolwiek deklaracji. Dopiero w zeznaniu rocznym składanym do właściwego fiskusa, weryfikowana jest należna wartość podatku w danym miesiącu z wpłaconą kwotą.

Wybór formy opodatkowania w postaci skali podatkowej wiąże się z koniecznością złożenia do urzędu skarbowego zeznania rocznego na druki PIT-36. Termin złożenia zeznania przypada na 30 kwietnia kolejnego roku podatkowego.

Jak obliczyć wysokość podatku PIT na zasadach ogólnych?

Obliczenie ostatecznej wysokości podatku dochodowego odbywa się w kilku etapach. Rola osoby prowadzącej działalność zazwyczaj ogranicza się do przekazania dokumentów księgowemu, jednak świadomość poszczególnych kroków umożliwia dokonywanie świadomych działań zmniejszających wysokość podatku odprowadzonego do organu podatkowego.

Wysokość należnego podatku oblicza się w następujący sposób:

1. W pierwszej kolejności obliczany jest dochód. Stanowi on różnicę pomiędzy osiągniętymi przychodami a poniesionymi kosztami.
2. Następnie obliczany jest całkowity dochód roczny. Są to wszystkie dochody osiągane nie tylko z działalności, ale również te pochodzące ze stosunku pracy czy świadczeń z ZUS.
3. W następnej kolejności należy wyliczyć podstawę do opodatkowania, czyli zmniejszenie całkowitego dochodu rocznego o zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i ulgi odliczane od dochodu.
4. Potem należy obliczyć należny podatku. W tym celu należy uzyskaną podstawę do opodatkowania pomnożyć przez daną wartość podatku, tj. 17% bądź 32%.
5. Ostatecznym elementem jest wyliczenie kwoty podatku. Wówczas od należnego podatku odejmowana jest składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,75%) i inne ulgi podlegające odliczeniu od podatku.

Wady i zalety skali podatkowej

Zalety skali podatkowej:

• możliwość skorzystania z ulg podatkowych,
• możliwość wspólnego rozliczenia z małżonkiem,
• możliwość rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko,
• możliwość zmniejszania osiągniętych przychodów o ponoszone koszty uzyskiwania przychodów,
• możliwość łącznego rozliczenia wszystkich przychodów na zasadach ogólnych na jednym zeznaniu PIT-36

Wady skali podatkowej:

• konieczność zapłacenia podatku dochodowego wg stawki 32% po przekroczeniu dochodu o wysokości 85 528 zł,
• prowadzenie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów,
• obowiązek dopilnowania formalności dotyczących dokumentacji księgowej i firmowej.

Formy opodatkowania działalności gospodarczej - podatek liniowy

W przeciwieństwie do skali podatkowej, podatek liniowy posiada jedną i niezmienną wartość procentową -19%. Wybór formy opodatkowania jako liniowej najczęściej jest dokonywany przez właścicieli najbardziej majętnych przedsiębiorstw, ponieważ stawka procentowa nie ulega ona zmianie wraz ze wzrostem uzyskiwanego dochodu. Dla tej formy opodatkowania również zachodzi obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Kto powinien skorzystać z podatku liniowego?

Podatek liniowy jako forma opodatkowania doskonale sprawdza się w przypadku osób, które:

• osiągają roczny dochód powyżej 85 528 zł,
• ponoszą wysokie koszty prowadzonej działalności,
• są wykluczone z większości ulg podatkowych,
• nie zamierzają skorzystać z kredytu podatkowego,
• nie rozliczają się wspólnie z małżonkiem.

Zgłoszenie formy opodatkowania podatkiem liniowym

Zgłoszenia opodatkowania w formie podatku liniowego można dokonać wraz z momentem rejestracji działalności gospodarczej na druku CEIDG-1.

Dopuszczalna jest zmiana dotychczasowej formy opodatkowania na podatek liniowy. W tym także przypadku najistotniejszy jest moment dokonania zmiany. Zmianę formy opodatkowania ze skali podatkowej i ryczałtu należy dokonać do 20 dnia następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca osiągnął przychód w aktualnym roku podatkowym. Osoby opłacające podatek w formie karty muszą tego dokonać w terminie do 20 stycznia. Służy do tego wniosek o zmianę wpisu w CEIDG lub pisemne oświadczenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Przedsiębiorcy, którzy w poprzednim roku podatkowym podlegają opodatkowaniu w formie podatku liniowego nie muszą składać żadnych dokumentów, jeżeli nadal chcą rozliczać podatek dochodowy przy stawce 19%.

Zaliczki i zeznania roczne w podatku liniowym

Przy podatku liniowym ustawa również umożliwia dokonywanie wpłat na poczet zaliczek na podatek dochodowy na dwa sposoby: miesięczny lub kwartalny. Kwartalne opłacanie zaliczek przeznaczone jest wyłącznie dla małych podatników (sprzedaż w ciągu roku obrotowego nie przekroczyła 2 mln euro) i osób, które rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej.

Obliczoną wartość zaliczki należy wpłacić na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Termin wpłaty przypada do 20 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym. Kiedy 20 dzień przypada na dzień ustawowo wolny od pracy (sobota, niedziela, święto), termin przesuwa się na kolejny dzień roboczy. Dokonywanie wpłat na zaliczki podatkowej nie wymaga składania jakichkolwiek deklaracji. Dopiero w zeznaniu rocznym składanym do właściwego urzędu skarbowego, weryfikowana jest należna wartość podatku w danym miesiącu z wpłaconą kwotą za dany okres.

Wybór formy opodatkowania w postaci skali podatkowej wiąże się z koniecznością złożenia do urzędu skarbowego zeznania rocznego na druku PIT-36L. Termin złożenia zeznania przypada na 30 kwietnia następnego roku.

Jak obliczyć wysokość podatku liniowego?

Sposób obliczania podatku liniowego nie różni się znacząco od metody pozwalającej obliczyć wysokość podatku na zasadach ogólnych. Wskazujemy jak wykonać to w kilku krokach:

1. W pierwsze kolejności oblicza się dochód poprzez odjęcie od zsumowanych przychodów wszystkich kosztów uzyskania przychodu. 
2. Następnie obliczana jest podstawa do opodatkowania. W tym celu od otrzymanego dochodu odejmowane są wszystkie zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne. Dodatkowo można odjąć ulgi podatkowe, które pomniejszają dochód. 
3. W kolejnym etapie należy obliczyć wartość należnego podatku. Jest on równoznaczny z pomnożeniem podstawy do opodatkowania z 19% wartością podatku. 
4. Ostatnim etapem jest wyliczenie kwoty podatku. Powstaje to na skutek odjęcia od należnego podatku wartości składek zdrowotnych w wysokości 7,75%.

Wady i zalety podatku liniowego

Zalety podatku liniowego:

• stawka podatku nie ulega zwiększeniu wraz ze wzrostem dochodu,
• przychody można pomniejszać o koszty ich uzyskania, co wpływa na ostateczną wartość podatku.

Wady podatku linowego:

• nie istnieje możliwość odliczenia kwoty wolnej od podatku,
• nie istnieje możliwość rozliczenia z współmałżonkiem,
• nie istnieje możliwość skorzystania z kredytu podatkowego,
• zachodzi konieczność prowadzenia Książki Przychodów i Rozchodów, ewidencji środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia,
• ograniczona ilość ulg podatkowych możliwych do skorzystania, w tym także z ulgi prorodzinnej,
• corocznie należy składać zeznania i deklaracje podatkowe.

Formy opodatkowania - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

W przypadku niektórych przedsiębiorstw bardzo korzystne jest skorzystanie z możliwości ryczałtu. Ryczałt dedykowany jest wyłącznie dla osób fizycznych (również dla spółek cywilnych osób fizycznych oraz spółek jawnych osób fizycznych, które w roku poprzedzającym rok podatkowy:

• uzyskały przychody z samodzielnie prowadzonej działalności, nieprzekraczające 250 000 euro, 
• uzyskały przychody tylko z działalności zarejestrowanej jako spółka, a ich wartość nie przekroczyła 250 000 euro.

Formy opodatkowania w postaci ryczałtu dedykowane są również dla osób, które otwierają działalność gospodarczą. Ryczałt nie jest przeznaczony dla każdego profilu działalności, katalog firm, które nie mogą rozliczać się w formie ryczałtu jest przestawiony w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. 

Ryczałt opłacany jest od przychodu, czyli od równowartości wystawionych faktur. Przy wyborze ryczałtu jako formy opodatkowania należy uwzględnić brak możliwości odliczania kosztów uzyskania przychodu. Ryczałt polecany jest w szczególności dla przedsiębiorstw, których profil działalności nie wiąże się z ponoszeniem kosztów. Stawka podatkowa nie jest równa dla wszystkich w danej branży, zależna jest od przedmiotu usługi. 

Jakie są stawki podatku zryczałtowanego?

W przypadku zryczałtowanego podatku od przychodów można wyróżnić aż 5 stawek podatku: 3%, 5,5%, 8,5%, 17% a także 20%. Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym określa w jakich rodzajach działalności należy zastosować daną stawkę podatku. 

Ryczałt 3%:

• przeznaczona jest dla działalności opartych na handlu, z wyłączeniem sprzedaży nabytych towarów,
• gastronomii z wyłączeniem sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu
• sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa, 
• a także dla firm usługowych, które świadczą usługi związane z produkcją zwierzęcą. 

Ryczałt 5,5%:

• działalność wytwórcza,
• usługi budowlane na nieruchomości,
• transport ładunków przy wykorzystaniu samochodów o ładowności przekraczającej 2 tony. 

Ryczałt 8,5%:

• najem i dzierżawa prywatna, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody osiągnięte z tego tytułu nie wynosiły więcej niż 100 000 zł,
• działalność gastronomiczna w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
• sprzedaż w komisach,
• kolportaż prasy,
• naprawa maszyn biurowych i księgujących,
• prowadzenie ogrodów botanicznych i zoologicznych,
• prowadzenie przedszkola.

Ryczałt 17%:

• pośrednictwo w sprzedaży samochodów, motocykli, a także części zamiennych do wszystkich pojazdów mechanicznych,
• prowadzenie hotelu, 
• usługi parkingowe, 
• usługi fotograficzne,
• pośrednictwo turystyczne,
• programowanie
• zarządzanie nieruchomościami, 
• usługi HR, również pośrednictwo pracy, 
• usługi DDD, 
• organizowanie wydarzeń, eventów.

Ryczałt 20%:

• reprezentanci wolnych zawodów - lekarze, pielęgniarki, położne, prawnicy, tłumacze i tłumacze przysięgli, nauczyciele,
• przychody powyżej 4 000 euro uzyskiwane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, jak i również można zakwalifikować inne umowy, które posiadają zbliżony do nich charakter. 

Dla kogo przeznaczony jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych?

Z ryczałtu jako formy opodatkowania powinny skorzystać osoby, które:

• generują niskie koszty uzyskania przychodu, 
• dążą do osiągnięcia niższych kosztów ponoszonych na usługi księgowe, 
• będą chciały skorzystać z kredytu podatkowego,
• rozliczają się samodzielnie.

Zgłoszenie formy opodatkowania ryczałtem

Zgłoszenia opodatkowania w formie ryczałtu można dokonać wraz z momentem rejestracji działalności gospodarczej na druku CEIDG-1.

Możliwa jest zmiana dotychczasowej formy opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjowanych. Najistotniejszy jest moment dokonania zmiany. Zmianę formy opodatkowania ze skali podatkowej albo podatku liniowego należy dokonać do 20 dnia następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca osiągnął przychód w aktualnym roku podatkowym. Opodatkowani w formie karty muszą tego dokonać w terminie do 20 stycznia. Służy do tego wniosek o zmianę wpisu w CEIDG lub pisemne oświadczenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Przedsiębiorcy, którzy w poprzednim roku podatkowym wybrali opłacanie podatków w formie ryczałtu nie muszą składać żadnych dokumentów, jeżeli nadal chcą pozostać przy rozliczaniu z urzędem skarbowym przy wykorzystaniu ryczałtu. 

Zaliczki i zeznania roczne w ryczałcie

Przy ryczałcie ustawa również przewiduje dokonywanie wpłat na poczet zaliczek na podatek dochodowy na dwa sposoby: miesięczny lub kwartalny. Kwartalne opłacanie zaliczek przeznaczone jest wyłącznie dla podatników, których wartość przychodów nie jest większa od 25 000 euro. 

Obliczoną wartość zaliczki należy wpłacić na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Termin wpłaty przypada do 20 dnia miesiąca następującego po danym okresie rozliczeniowym. Kiedy 20 dzień przypada na dzień ustawowo wolny od pracy (sobota, niedziela, święto), termin przesuwa się na kolejny dzień roboczy. Dokonywanie wpłat na zaliczki podatkowej nie wymaga składania jakichkolwiek deklaracji. Dopiero w zeznaniu rocznym składanym do właściwego urzędu skarbowego, weryfikowana jest należna wartość podatku w danym miesiącu z wpłaconą kwotą za dany okres.

Wybór formy opodatkowania w postaci skali podatkowej wiąże się z koniecznością złożenia do urzędu skarbowego zeznania rocznego na druku PIT-28.Termin złożenia zeznania za dany rok podatkowy przypada na 28 lutego następnego roku podatkowego.

Jak obliczyć wysokość podatku od przychodów ewidencjonowanych?

Sposób obliczania wysokości podatku jest o wiele prostszy niż ma to miejsce w przypadku skali podatkowej lub podatku liniowego. Składa się trzech następujących etapów:

• w pierwszej kolejności należy obliczyć podstawę do opodatkowania. Od uzyskanych przychodów odejmuje się ulgi odliczane od dochodu (składki na ubezpieczenie społeczne), 
• następnie należy ustalić należny podatek, czyli podstawę do opodatkowania przemnożyć przez właściwą stawkę podatkową, 
• w ostatnim etapie wyliczana jest kwota podatku, czyli od należnego podatku odejmowane są ulgi odliczane od podatku czyli m.in. składki na ubezpieczenie społeczne (7,75%).

Wady i zalety ryczałtu

Zalety ryczałtu:

• przedsiębiorcy mogą skorzystać z niskich stawek podatku,
• prowadzona jest uproszczona ewidencja przychodów,
• prawo do skorzystania z kredytu podatkowego,

Wady ryczałtu:

• przeznaczony jest wyłącznie dla działalności, które są wskazane w ustawie,
• brak możliwości odliczenia kosztów,
• brak możliwości rozliczenia ze współmałżonkiem, 
• brak możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej, 
• zachodzi konieczność prowadzenia karty przychodów przy zatrudnianiu pracowników
• konieczność przeprowadzania spisu z natury i ewidencji towarów handlowych na dzień 31 grudnia. 

Formy opodatkowania - Karta podatkowa

Obowiązujące w Polsce formy opodatkowania przewidują możliwość skorzystania z karty podatkowej. Jej wybór wiąże się z brakiem konieczności prowadzenia ksiąg i wyliczania zaliczek na podatek dochodowy.  Przedsiębiorca zobligowany jest do wystawiania faktur i rachunków dla klientów. Największą tej formy opodatkowania jest ograniczenie ilości profili przedsiębiorstw, które mogą z niej skorzystać.

Warunki skorzystania z karty podatkowej. 

Podjęcie decyzji o karcie jako formy opodatkowania musi wiązać się z przestrzeganiem kilku zasad:

1. Nawiązywanie stosunków pracy wyłącznie w oparciu o umowę o pracę. 
2. Rezygnacja z korzystania z usług innych firm. 
3. Brak możliwości wytwarzania towarów, które podlegają opodatkowaniu akcyzą. 
4. Małżonek nie może prowadzić działalności, która specjalizuje się w tej samej branży. 
5. Brak możliwości prowadzenia innej pozarolniczej działalności. 

Kto powinien skorzystać z karty podatkowej?

Karta podatkowa jest dedykowana przede wszystkim dla osób, które:

• posiadają niskie koszty prowadzonej działalności, 
• ograniczają wydatki na usługi księgowe, 
• trudnią się w branży wytwórczej lub naprawczej, 
• należą do grupy osób wykonujących wolny zawód.

Kto może skorzystać z karty podatkowej?

Działalność opodatkowana kartą podatkową jest dedykowana dla branży usługowej i wytwórczo-usługowej. Prowadząc ją mogą osoby fizyczne na zasadach: jednoosobowej działalności gospodarczej,  spółki cywilnej i wolnych zawodów. 

Pełny spis działalności, które mogą skorzystać z tej zryczałtowanej formy opodatkowania wykazany jest w art. 23 ust. 1 w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wymienione są tam m.in.: usługi rzemieślnicze, handel detaliczny: żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi i artykułami nieżywnościowymi, usługi gastronomiczne, działalność transportowa z jednym samochodem, usługi rozrywkowe, opieka nad dziećmi i osobami starszymi, korepetycje.

Karta podatkowa - stawka podatkowa 

Dla tej formy opodatkowania nie przewidziano jednolitej stawki podatku. Jest ona ustalana wartościowo, corocznie przez urząd skarbowy. Na jej wartość wpływ posiadają przede wszystkim:

• rodzaj prowadzonej działalności, 
• liczba zatrudnionych pracowników, 
• liczba mieszkańców w miejscu, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza, 
• wiek przedsiębiorcy.

Formalności przy karcie podatkowej

Podatnik opodatkowany kartą podatkową jest zobowiązany do:

• przygotowania spisu z natury na dzień zmiany wspólnika lub likwidacji działalności, 
• posiadania przez pełnych 5 lat podatkowych dowodów zakupu, 
• sporządzanie wykazu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, 
• sporządzenie wykazu składników majątku przy przekształceniu w jednoosobową sp. z o.o.

Zgłoszenie formy opodatkowania kartą podatkową

Decyzję o wyborze karty można podjąć w momencie rozpoczęcia działalności, wskazując to w druku CEIDG-1 i dołączając formularz PIT-16. Jednak należy to zrobić przed rozpoczęciem działalności. Alternatywnie, mogą skorzystać z tego osoby, które już prowadzą działalność. Wówczas do 20 stycznia na formularzu PIT-16 należy wskazać kartę podatkową jako nową formę opodatkowania. 

W przypadku karty, to naczelnik urzędu skarbowego określa, czy dana osoba może skorzystać z tej formy opodatkowania. W otrzymanej decyzji pozytywnej określana jest kwota podatku. Podatnik posiada możliwość złożenia rezygnacji w ciągu 14 dni, kiedy przedstawiona wartość jest dla niego zbyt wysoka. 

W przypadku, gdy nie wyrazi na to zgody, wnioskodawca otrzymuje decyzję odmowną.

Obowiązki osób korzystających z karty podatkowej

Pomimo ograniczonej ilości obowiązków wynikających z karty podatkowej, przedsiębiorcy nie są zwolnieni z:

• przekazywania klientom rachunków i faktur na żądanie klienta, 
• przyrządzania ewidencji zatrudnienia, 
• ponoszenia wydatków publiczno-prawnych (PIT-4, ZUS) za pracowników, 
• składania corocznej deklaracji na formularzu PIT-16, 
• przekazywania informacji o zmianach w aktualnym stanie zatrudnienia, 
• przygotowania wykazu składników majątku przy likwidacji przedsiębiorstwa.

Wady i zalety karty podatkowej

Zalety karty podatkowej:

• niska i jednolita wartość podatku przez cały rok, 
• brak konieczności prowadzenia książki przychodów i rozchodów,
• brak konieczności składania zeznań i deklaracji podatkowych. 

Wady karty podatkowej:

• brak możliwości uwzględnienia kosztów, poza składką na ubezpieczenia zdrowotne, 
• brak możliwości rozliczania się ze współmałżonkiem, 
• brak możliwości wnioskowania o kredyt podatkowy, 
• stawka określana jest po złożeniu wniosku
• rezygnacja z możliwości odliczenia ulg podatkowych,

Karta podatkowa jest reprezentantem formy opodatkowania, która nie bierze pod uwagę wartości przychodu lub dochodu. Co miesięcz zachodzi konieczność opłacania podatku. Nie jest to zależne od uzyskanych przychodów. Nawet w miesiącu, kiedy nie było żadnego przychodu zachodzi konieczność jego uregulowania.